Procedury i efekty badań profesora Lubińskiego – wdrożenie w Klinice VitMeUp

Wdrożenie w Klinice VitMeUp procedur i efektów badań profesora Lubińskiego. Modyfikacja diety oraz norm.

W naszej klinice VitMeUp działamy zgodnie z EBM (Evidence Based Medicine) czyli medycynie opartej na dowodach naukowych. Jak wiadomo zawartość witamin i wielu pierwiastków ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania organizmu człowieka i utrzymania jego homeostazy na prawidłowym poziomie.

W tym artykule przedstawimy efekty badań profesora Jana Lubińskiego. Zachęcamy do zapoznania się z jego biografią.

Profesor Jan Lubiński – lekarz, prof. dr hab. n med, jest specjalistą w dziedzinie genetyki klinicznej i patomorfologii. Zajmuje się badaniem nowotworów dziedzicznych np. raka sutka, jajnika oraz jelita grubego. Konsultant krajowy w dziedzinie genetyki klinicznej. Kierownik Katedry Onkologii i Zakładu Genetyki i Patomorfologii na Wydziale Lekarsko-Biotechnologicznym i Medycyny Laboratoryjnej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, a także działającego przy tej uczelni Międzynarodowego Centrum Nowotworów Dziedzicznych. Jest również członkiem Prezydium Komitetu Genetyki Człowieka i Patologii Molekularnej PAN (Wydział V Nauk Medycznych) i prezesem spółki Read-Gene SA notowanej na giełdzie NewConnect. Wielokrotnie nagradzany za swoją działalność. Między innymi został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz otrzymał tytuł Ambasadora Szczecina.

Badania zespołu pod przewodnictwem profesora Jana Lubińskiego wykazały, że stężenie arsenu, cynku i selenu mają bardzo istotny wpływ na rozwój raka oraz na długość przeżycia pacjentów chorych onkologicznie. Szczególnie należy brać pod uwagę pacjentów z nowotworami piersi, czerniaka, prostaty, płuc oraz trzustki i krtani. Poniżej przedstawiamy krótko wyniki tych obserwacji.

Arsen

Arsen to pierwiastek chemiczny, który występuje w naszym środowisku, w tym w organizmie człowieka. Według Światowej Organizacji Zdrowia dzienna dawka arsenu dla dorosłego, zdrowego człowieka powinna wynosić 3 mikrogramy/ kg masy ciała. U dzieci dawka powinna być niższa. Arsen został uznany przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem za silnie rakotwórczy. Pierwiastek ten w nadmiernej ilości może się dostać do ustroju za pomocą układu oddechowego, skóry lub zanieczyszczonych wód. Jednak arsen można znaleźć również w żywności. Jest on obecny mi.in w owocach morza, rybach, kakao oraz w ryżu i w waflach ryżowych.

Co ważne: im wyższe stężenie arsenu tym większe ryzyko zachorowania na raka. Według badań przeprowadzonych przez zespół prof Lubińskiego zagrożone są szczególnie kobiety. Aż 75% z nich ma zbyt wysoki poziom tego pierwiastka w organizmie.

Zespół badawczy wykazał, że arsen jest jednym z markerów ryzyka zachorowania na nowotwór piersi zarówno u kobiet z obecną mutacją BRCA1 jak i bez niej.

Badania udowodniły, że w grupie kobiet z obecną mutacją tego genu podczas ponad 3-letniej obserwacji (średni czas wynosił 3,75 lat w okresie od 2011-2020 roku) wykryto 90 przypadków zachorowań w tym: 67 nowotworów piersi, 10 jajnika oraz 13 innych narządów Jedna z uczestniczek zachorowała równocześnie na nowotwór jajnika i piersi. Grupa liczyła 1084 kobiety w wieku 25-75 lat. Wszystkie nie były chore na nowotwór z chwilą rozpoczęcia badań. Uczestniczki podzielono na dwie grupy w zależności od poziomu arsenu we krwi (niższy bądź wyższy). Mediana wynosiła <0,85 µg/l i ≥0,85 µg/l Zwiększony poziom arsenu we krwi powyżej 0,85 µg/l powodował, że ryzyko zachorowania było aż dwukrotnie wyższe. Po 5 latach obserwacji występowanie raka piersi zostało oszacowane na poziomie 6% w grupie z niższym poziomem arsenu oraz 10% w grupie z jego wysokim poziomem.

Kolejne obserwacje również przeprowadzone pod kierownictwem prof Jana Lubińskiego wskazuje ryzyko zachorowania na nowotwór piersi u kobiet bez mutacji BRCA1, ale z wysokim stężeniem arsenu w organizmie. Badanie dotyczyło 1702 kobiet wieku 40 lat lub starszych. Uczestniczki nigdy przedtem nie były chore na nowotwór i nie wykryto u nich mutacji genu BRCA1. Na początku (podobnie jak we wcześniej opisanym badaniu) uczestnikom został oznaczony poziom arsenu we krwi po czym obserwowano ich średnio przez 4,5 roku (zakres wynosił 0,7 do 7,3 lat) w latach 2010-2017. Zdiagnozowano w sumie 110 przypadków nowotworów w tym: 68 raków piersi, 6 jajnika oraz 36 innych narządów. Tylko trzy przypadki zostały zdiagnozowane u osób z najniższym poziomem arsenu (0,48  nµg/l), natomiast 33 przypadki wystąpiły u kobiet z najwyższym poziomem tego pierwiastka (2,33 µg/l).Ryzyko zachorowania pomiędzy uczestnikami z najniższym i najwyższym stężeniem wynosiło 13%. Jak zastrzegają jednak autorzy obu badań wymagają one dalszej pracy, ale już teraz mogą mieć istotne znaczenie w profilaktyce onkologicznej nowotworów piersi.

Selen

Jest pierwiastkiem, który odpowiada m.in za prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Jest także silnym przeciwutleniaczem. Chroni organizm przed toksynami i wolnymi rodnikami, które mogą być przyczyną uszkodzenia komórek oraz pomaga w zmniejszeniu stresu oksydacyjnego. Badania naukowe pokazują, że selen może być pomocny w zmniejszeniu ryzyka niektórych nowotworów oraz zwiększać okres przeżycia pacjenta. Bardzo ważne jest jego stężenie w organizmie człowieka. Im wyższe (ale w granicach optymalnego) tym większa szansa na przeżycie osoby chorej. Odkrywcze obserwacje przeprowadził profesor Jan Lubiński wraz ze swoim zespołem. W artykule opisujemy dwa badania, które pokazują wpływ selenu na przeżycie chorych z nowotworami piersi i płuc chociaż podobne wyniki występują także przy obserwacji chorych na rak prostaty, krtani, trzustki, jelita grubego i czerniaku.

W pierwszym badaniu pobrano krew u 546 kobiet ze zdiagnozowanym inwazyjnym rakiem piersi. Zrobiono to po postawieniu diagnozy, ale jeszcze przed wdrożeniem leczenia onkologicznego. Średni czas obserwacji wynosił 3,8 lat. Analiza wykazała, że 68,1% uczestniczek z najniższym poziomem (< 64,4 µg) selenu przeżyło, a w grupie z najwyższym ( > 81,0 µg/l) stężeniem tego pierwiastka przeżywalność wynosiła 82,5%. Badacze uważają, że poziom selenu, który przekracza 64,4 µg/l może wpływać korzystnie na wynik leczenia raka piersi i na czas przeżycia pacjentki. Zaznaczają jednak potrzebę dalszej pracy.

Kolejne badanie dotyczyło osób z rakiem płuca. Przeprowadzono obserwacje 302 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem płuca. Trwała ona maksymalnie 80 miesięcy bądź do śmierci uczestnika. Przeżycie tych 80 miesięcy w grupie pacjentów z najniższym poziomem selenu (< 57 µg/l) wynosiła 58,1%, a z najwyższym poziomem tego pierwiastka (> 69 µg/l) 79,5%. Wszystkie osoby były w pierwszym stopniu zaawansowania nowotworu. Z badań wynika, że stężenie selenu na poziomie > 69 µg/l może przyczynić się do poprawy całkowitego przeżycia chorych z rakiem płuc.

Cynk

Cynk jest pierwiastkiem odpowiedzialnym za prawidłowe funkcjonowanie włosów, paznokci oraz skóry. Niedobory cynku mogą być również powodem źle gojących się ran i owrzodzeń. Pierwiastek ten uczestniczy w pracach trzustki i produkcji insuliny, obniża poziom cholesterolu, wspomaga leczenie trądziku, a także odpowiada za przyswajalność innych witamin i minerałów. Cynk może również mieć wpływ na ochronę organizmu w okresie infekcyjnym. Warto go suplementować w czasie przeziębienia. Pozytywnie również wpływa na układ rozrodczy i płodność. Badania naukowe przeprowadzone przez profesora Jana Lubińskiego pokazują, że odpowiednie stężenie cynku w organizmie (podobnie jak selenu) jest markerem dającym możliwość przeżycia różnych nowotworów. Im wyższy (ale w optymalnej granicy) poziom cynku tym większe szanse na przeżycie. W Polsce połowa kobiet ma za wysoki (6100 µg/l i wyżej), a 25% za niski (5600 µg/l i niższy) poziom cynku.Tymczasem badacze wykazali, że u kobiet z niedoborem cynku ryzyko zachorowania na nowotwór jest zwiększone sześciokrotnie, a z nadmiarem tego pierwiastka ponad trzykrotnie. U mężczyzn ryzyko raka zmniejsza się pięciokrotnie przy optymalnym poziomie cynku, który wynosi 5600-6350 µg/l.

W profilaktyce onkologicznej i leczeniu nowotworów, a także w przeżywalności chorych pacjentów ogromne znaczenie ma również stężenie miedzi, ołowiu, kadmu, manganu i chromu.

Modyfikacje dietetyczne istotne w optymalnym poziomie opisywanych pierwiastków.

Pierwiastki te powinny być elementami zdrowej i dobrze zbilansowanej diety. Warto również zachęcać pacjentów do badań profilaktycznych stężeń tych minerałów szczególnie jeśli są u nich obecne choroby onkologiczne. W oparciu o wyniki, w razie konieczności należy przeprowadzić niezbędne modyfikacje żywieniowe. Nasi dietetycy z powodzeniem przeprowadzają pacjentów przez ten proces. Przedstawiamy produkty o najwyższej i najniższej zawartości opisanych w artykule pierwiastków. Informacje pochodzą ze strony internetowej spółki READ-GENE S.A.

Mangan

Produkty o niskiej zawartości: mleko oraz produkty mleczne, jaja, mięso i ryby, tłuszcze i owoce.

Produkty o wysokiej zawartości: orzechy włoskie i laskowe, słonecznik, mak, kakao, groch, biała fasola oraz żyto i pszenica.

Cynk

Produkty o niskiej zawartości: makarony: dwujajeczny oraz bezjajeczny, ogórek, kasza jęczmienna, białko jaja kurzego, owoce, tłuszcze.

Produkty o wysokiej zawartości: kasze: gryczana oraz jaglana, migdały, pszenica, ser żółty,  kakao, nasiona: lnu oraz dyni, mięso (oprócz piersi z kurczaka), wątroba.

Miedź

Produkty o niskiej zawartości: napoje takie jak: herbata i lemoniada, oleje i nabiał.

Produkty o wysokiej zawartości: warzywa, owoce, pszenica, mięso, ryby i podroby.

Ołów

Produkty o niskiej zawartości: bataty, jaja, mango, makarony, brukselka, mleko. W produktach świeżych stężenie ołowiu może być niższe niż w produktach suszonych.

Produkty o wysokiej zawartości: ryby, owoce, morza, marchew, kapusta.

Kadm

Produkty o wysokiej zawartości: podroby, rzodkiewka, pomidory, papryka, agrest, marchew, ogórek, soki warzywne, korzeń selera, orzechy ziemne.

Selen

Produkty o wysokiej zawartości: jaja, pszenica, drób, grzyby, orzechy, ryby oraz owoce morza, drożdże, mleko i jego przetwory.

Onkologicznej kliniczna w Polsce rozwija się, ale powoli. W Polsce na tle innych krajów Unii Europejskiej mamy wysokie czynniki zapadalności na nowotwory złośliwe. Chodzi m.in o spożywanie alkoholu, nadwagę oraz otyłość, zanieczyszczenie powietrza. Aktywność ruchowa jest także na niższym poziomie niż w UE. Odsetek uczestników badań profilaktycznych pozwalających na wykrywanie nowotworów we wczesnym stadium (pomimo wprowadzenia krajowych programów) nie jest wysoki. Dostęp do nowoczesnych leków jest ograniczony, a ich ceny są jedne z najwyższych w Europie. Nowe leki są wprowadzane do obrotu z opóźnieniem, a dostęp do radioterapii jest ograniczony przez małą liczbę ośrodków tak samo jak dostęp do opieki paliatywnej. Co roku z powodu nowotworów złośliwych umiera ok 100000 osób rocznie.

Bibliografia:

1). Arsen u kobiet z wykrytą mutacją BRCA1:

“Poziomy arsenu we krwi jako wskaźnik ryzyka raka piersi u nosicielek BRCA1”

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8269342/

2). Arsen u kobiet bez mutacji BRCA1:

“Stężenie arsenu we krwi a ryzyko rodzinnego raka piersi w Polsce”

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31348523/

3).Poziom selenu, a przeżycie pacjentek z rakiem piersi:

“Poziom selenu w surowicy pozwala przewidzieć przeżycie po raku piersi”

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29043463/

4). Poziom selenu, a przeżycie z rakiem płuc:

“Wpływ poziomu selenu na przeżycie całkowite w raku płuc” https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31442953/

5). Analiza stężeń pierwiastków śladowych w profilaktyce i leczeniu raków (dostęp 22.02.2024)

6). “Opieka onkologiczna w Polsce. Raport OECD i KE nie pozostawia złudzeń”

https://cowzdrowiu.pl/aktualnosci/post/opieka-onkologiczna-w-polsce-raport-oecd-i-ke-nie-pozostawia-zludzen