Wlew dożylny z Dichlorooctanem – cena, koszt, wskazania, opinie

Wlew dożylny z dichlorooctanem (DCA) – cena, koszt, wskazania, opinie

O kwasie dichlorooctowym pisano już w publikacjach naukowych i wynikach badań wielokrotnie. W efekcie znane są jego wyjątkowe właściwości, dzięki którym podanie tego związku jest przez wielu osób uznawane za nową, obiecującą terapię antynowotworową. Zgodnie z dotychczasowymi ustaleniami uruchamia mechanizm apoptozy w komórkach rakowych. A to tylko jedna z jego cech charakterystycznych, które sprawiają, że podlega ciągłej analizie naukowców.

Czym jest kwas dichlorooctowy?

DCA jest analogiem pirogronianu, odpowiedzialnego za kinazę dehydrogenazy pirogronianowej (PDHK1), czyli enzym, który blokuje mitochondrialną dehydrogenazę pirogronianową (PDH). Właśnie dzięki temu wykazuje on zdolność do hamowania glikolizy oraz do oddziaływania na fosforylację oksydacyjną. Oznacza to, że związek ten może wywołać przełączenie komórki z glikolizy tlenowej na oddychanie oksydacyjne. To z kolei może spowodować apoptozę w komórkach rakowych. Jest więc on inhibitorem kinazy dehydrogenazy pirogronianowej PDHK1, który odpowiada za promowanie konwersji pirogronianu do acetylo-CoA. Innym przykładem takiego inhibitora jest kwas alfa-liponowy ALA.

Warto wiedzieć: Kwas dichlorooctowy nie jest tym samym, co dichlorooctan sodu, który stanowi jego buforowaną formę. 1 g kwasu dichlorooctowego to 1,1865 g dichlorooctanu sodu.

W organizmie pacjenta DCA metabolizuje się do kwasu chlorooctowego, którego cechą charakterystyczną jest oddziaływanie neurotoksyczne. Jego rozkład natomiast odbywa się za pomocą wątrobowego enzymu transferazy glutationowej. Opisywany związek neutralizowany jest przez NaOH do formy Na-DCA. Po jego podaniu bardzo szybko dostrzega się jego wpływ na organizm pacjenta, przy czym ulega on zupełnemu wchłonięciu.

Warto wiedzieć: O dichlorooctanie sodu sądzono dawniej, że jest tożsamy z witaminą B15.

Kwas dichlorooctowy – właściwości

W dichlorooctanie nie stwierdzono właściwości żrących i kwasowych. Dzięki temu może być on wykorzystywany zarówno w formie doustnej, na przykład w postaci kapsułek, jak i w formie dożylnej. Bywa więc stosowany między innymi w formie wlewów, dożylnie – podobnie jak na przykład witamina B2 podawana w postaci wlewów dożylnych z ryboflawiny [proponowane linkowanie do zakładki: Wlew dożylny z ryboflawiny (B2)]. Jego zastosowanie w medycynie wynika z jego wyjątkowych właściwości, do których należy między innymi oddziaływanie na szlaki metabolizmu pośredniego. Związek ten jest odpowiedzialny w szczególności za determinowanie takich zjawisk jak:

  • hamowanie glikozy,
  • ułatwianie utleniania mleczanu,
  • poprawienie pojemności minutowej serca,
  • obniżanie poziomu glukozy we krwi,
  • stymulowanie fosforylacji oksydacyjnej,
  • hamowanie lipogenezy i cholesterologenezy,
  • zwiększanie regionalnego usuwania mleczanu,
  • przywracanie tlenowego spalania w mitochondriach,
  • stymulowanie klirensu i wykorzystania glukozy przez tkanki obwodowe,
  • przełączanie komórki z glikolizy tlenowej na oddychanie oksydacyjne,
  • aktywizowanie genu TKTL1, który odwraca fermentację w cytoplazmie,
  • przywracanie funkcji mózgu w eksperymentalnych stanach niedokrwienia mózgu,
  • poprawianie wydolności mechanicznej lewej komory w warunkach niedokrwienia lub niewydolności mięśnia sercowego.

Obecne badania potwierdzają także, że jednoczesne leczenie pirogronianem i kwasem dichlorooctowym po napadzie padaczkowym może przynieść rezultat terapeutyczny za pomocą zwiększenia proporcji pirogronianu zmienionego w ATP. Taka metoda jest więc obiecująca w kontekście śmierci neuronów spowodowanej napadami padaczkowymi.

Ponadto udowodniono skuteczność połączenia leczenia metforminą i kwasem dichlorooctowym w celu zablokowania wzrostu komórek raka wątroby. W trakcie przeprowadzonych badań stwierdzono, że obie te substancje hamowały sygnalizację kompleksu I mTOR i zwiększały poziom reaktywnych form tlenu w komórkach raka wątroby, co prowadziło do indukcji apoptozy.

Warto wiedzieć: Za pomocą dichlorooctanu możliwe jest ograniczenie stężenia mleczanu we krwi, płynie mózgowo-rdzeniowym i wewnątrzkomórkowym. Wynika to z aktywacji mitochondrialnego kompleksu enzymatycznego dehydrogenazy pirogronianowej.

Zastosowanie kwasu dichlorooctowego

To organiczny związek, który ma obecnie szerokie zastosowanie. Ten mocny kwas karboksylowy, będący pochodną chlorową kwasu octowego, wykorzystywany jest w chemii organicznej, przede wszystkim jako rozpuszczalnik. Dzięki swoim właściwościom stosowany jest na przykład do likwidowania kwasolabilnych grup ochronnych – przykładem jest usuwanie grupy dimetoksytrytylowej w trakcie syntezy oligonukleotydów na podłożu stałym. Używany jest także w celu zakwaszania środowiska reakcji.

Dane potwierdzają, że jest stosowany również w innym obszarze, a w tym w medycynie, na przykład w leczeniu chorób mitochondrialnych, czyli takich, które mają związek z niewydolnością mitochondriów. Przykładem takiego schorzenia jest zespół MELAS: dziedziczna choroba, która prowadzi do uszkodzenia układu nerwowego. Podanie opisywanego związku ma wówczas na celu pobudzenie mitochondriów do prawidłowego funkcjonowania.

Zastosowanie dichlorooctanu bazujące na jego farmakologicznych właściwościach blokowania kinazy dehydrogenazy pirogronianowej polega więc między innymi na wykorzystaniu go w leczeniu dziedzicznych zaburzeń mitochondrialnych. Warto przy tym podkreślić, że zaburzenia te prowadzą do kwasicy mleczanowej, nadciśnienia płucnego oraz do kilku różnych guzów litych. Kluczowe znaczenie ma również fakt, że opisywany związek ma zdolność do hamowania własnego metabolizmu po wielokrotnym podaniu go pacjentowi. W efekcie dochodzi do modyfikacji jego farmakokinetyki.

DCA na raka

Jedną z cech charakterystycznych komórek nowotworowych jest glikoliza tlenowa, czyli tzw. efekt Warburga: proces metabolizowania glukozy do mleczanu przez komórki nowotworowe. Oddziaływanie na nie dichlorooctanu polega na zmianie metabolizmu glukozy, czyli oddychania komórkowego w bardziej wydajny proces tlenowy. Jednocześnie polega on na ograniczeniu produkcji kwasu mlekowego, modyfikacji potencjału błony mitochondrialnej, aktywacji łańcucha oddechowego, a także na przetransportowaniu do cytozolu mediatorów proapoptotycznych. W rezultacie dochodzi do poprawy kontroli nad zmutowanymi komórkami oraz do zwiększenia ich wrażliwości na oddziaływanie rozmaitych leków czy radioterapii. Tym samym zwiększana jest ich wrażliwość na apoptozę.

Na początku XX wieku zaczęto publikować pierwsze wyniki badań poświęconych właściwościom przeciwnowotworowym opisywanego związku. Rozpoczęcie badań tego typu było bezpośrednio związane ze specyficznym oddziaływaniem tego kwasu na metabolizm komórek. Dokonuje on modyfikacji toczących się w błonie komórkowej procesów przetwarzania glukozy, co może powodować apoptozę: samobójczą śmierć komórki. Za pomocą badań ustalono, że związek ten jest zdolny do takiego działania właśnie wobec komórek nowotworowych.

Antynowotworowa terapia wspomagająca prowadzona z uwzględnieniem opisywanego kwasu może być uznawana za słuszną również z tego względu, że związek ten wpływa na integrację komórkowego DNA. Poza tym przyczynia się do powstawania nowych naczyń w okolicy guza, a także do indukcji stresu oksydacyjnego zlokalizowanego w pobliżu komórek nowotworu. Kluczowe jest jednak to, że motywuje oddychające beztlenowo komórki rakowe do zmiany orientacji w kierunku oddychania tlenowego, inaczej aerobowego.

Warto również wspomnieć o badaniach poświęconych ograniczeniu metabolizmu kwasu mlekowego guza za pomocą dichlorooctanu, który wpływa na poprawę funkcji komórek T. Zgodnie z opublikowanymi w 2022 roku wynikami skumulowanie kwasu mlekowego w mikrośrodowisku guza redukuje reakcje limfocytów T, co może spowodować niepowodzenie terapii limfocytami T. Opisywany związek wspiera przeciwnowotworowe reakcje komórek T za pomocą metabolicznej modyfikacji komórek rakowych.

Warto wiedzieć: Antynowotworową terapią kwasem dichlorooctowym zainteresowane są w szczególności te osoby cierpiące na nowotwór, w przypadku których niemożliwe jest zastosowanie leczenia w postaci chemio- bądź radioterapii lub terapie te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów.

DCA we wspomagającej terapii przeciwnowotworowej

Ze względu na stwierdzone właściwości dichlorooctanu naukowcy sugerują zasadność jego zastosowania w leczeniu między innymi takich chorób nowotworowych jak glejak wielopostaciowy, czerniak złośliwy czy nowotwór jelita. Jego wykorzystanie może być korzystne (co nie zostało w pełni potwierdzone) u osób cierpiących na następujące schorzenia:

  • nowotwór układu nerwowego,
  • nowotwór oporny na terapię pochodnymi platyny,
  • nowotwór wynikający z mutacji genu BRAF,
  • nowotwór mający w swojej budowie komórki pochodzenia endodermalnego.

Związek ten może w znacznym stopniu wpłynąć na frakcję rakowych komórek macierzystych i przyczynić się tym samym do pozytywnych efektów terapii antyrakowej, a więc do zwalczania nowotworu. Dotychczasowe odkrycia przynoszą silne argumenty przemawiające za leczeniem z wykorzystaniem opisywanego kwasu. Niemniej potrzebne są dalsze doświadczenia, które zwiększą możliwość klinicznego zastosowania dichlorooctanu.

Dichlorooctan jako element terapii nowotworowej

Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami na komórkach nowotworowych i na zwierzętach związek ten wykazuje działanie przeciwnowotworowe wobec komórek raka prostaty i błony śluzowej macicy. W 2014 przeprowadzono nawet doświadczenie, w którym uczestniczyli pacjenci chorzy na glejaka wielopostaciowego, raka płuca oraz raka jelita grubego, otrzymując pozytywne rezultaty. Należy jednak zaznaczyć, że pomimo uzyskanych wyników konieczne jest dodatkowe stwierdzenie pozytywnych efektów badań klinicznych na ludziach. Do czasu ich przeprowadzenia nie można mieć pewności co do antynowotworowego wpływu tego kwasu na osoby chorujące na nowotwory.

DCA – skutki uboczne

Stosowanie go może jednak przynosić pewne skutki uboczne. Na podstawie obserwacji ustalono, że może to prowadzić na przykład do choroby nerwów obwodowych, w trakcie której następuje osłabienie mięśni kończyn, zaburzenie czucia oraz uczucie mrowienia. Możliwe są również zaburzenia w funkcjonowaniu wątroby oraz takie skutki jak biegunka czy dolegliwości bólowe w obszarze brzucha. Podanie tego kwasu może więc skutkować między innymi takimi działaniami niepożądanymi jak:

  • zaburzenia czynności wątroby,
  • zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
  • zaburzenia elektrolitowe,
  • neuropatia obwodowa.

Ze względu na możliwe skutki uboczne po podaniu dichlorooctanu jego zastosowanie kliniczne w leczeniu raka ogranicza się do prób klinicznych. Dlatego liczna grupa badaczy zdecydowała się na zbadanie synergicznego działania tego związku z innymi dostępnymi (w obszarze klinicznym) lekami przeciwnowotworowymi. Miało to służyć temu, aby wyeliminować ryzyko pojawienia się reakcji niepożądanych zwiększających biodostępność i skuteczność leków. Inni badacze natomiast zaprojektowali i zsyntezowali pochodne opisywanego kwasu, mieszczące w sobie potencjał do ich wykorzystania jako hybrydy bądź proleki.

Źródła:

[Anti-cancer properties of dichloroacetate] | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35436282/

[Sodium dichloroacetate–a substance with manifold therapeutic potential] | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2180210/

Combined Treatment of Dichloroacetic Acid and Pyruvate Increased Neuronal Survival after Seizure | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36432491/

Cytotoxic derivatives of dichloroacetic acid and some metal complexes | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35986437/

Dichloroacetate (DCA) and Cancer: An Overview towards Clinical Applications | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31827705/

Dichloroacetate (DCA) as a potential metabolic-targeting therapy for cancer | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18766181/

Dichloroacetate | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1600837/

Efficacy of dichloroacetate as a lactate-lowering drug | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12856382/

Metformin and Dichloroacetate Suppress Proliferation of Liver Cancer Cells by Inhibiting mTOR Complex 1 | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34576192/

Restricting tumor lactic acid metabolism using dichloroacetate improves T cell functions | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34991504/

Role of dichloroacetate in the treatment of genetic mitochondrial diseases | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18647626/

The pharmacology of dichloroacetate | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2554095/

Therapeutic applications of dichloroacetate and the role of glutathione transferase zeta-1 | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27771434/

Wlewy witaminowe

Odpowiednio skomponowana kroplówka witaminowa, jest idealnym sposobem nawadniającym organizm pacjentów i stanowi bardzo wydajną formę wspomagania leczenia chorych, ponieważ ma bardzo pozytywny wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka.

Trychologia

Trychologia zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem dolegliwości związanych z włosami i skórą głowy takimi jak:

  • nadmierne wypadanie włosów
  • łysienie
  • łupież
  • łojotokowe zapalenie skóry
  • atopowe zapalenie skóry
  • łuszczyca
  • przetłuszczanie się włosów i skóry głowy

Medycyna estetyczna

W ofercie medycyny estetycznej VitMeUp posiadamy:
*zabiegi mezoterapii,
*botoks,
*nici,
*lipoliza iniekcyjna,
*peelingi.

Badania diagnostyczne

W naszej klinice posiadamy szeroki pakiet badań z oferty największej w Polsce sieć laboratoriów medycznych DIAGNOSTYKA.

Badania można wykonać bez skierowania, a ich wyniki poznać online.

Zaplanuj swoją wizytę z VitMeUp

Kontakt

Skontaktuj się z nami mailowo lub telefonicznie

Wizyta

Umów wizytę do swojego domu lub odwiedź jedną z kilku naszych placówek

Zdrowie

Spotkaj się z naszym wykwalifikowanym personelem medycznym i rozpocznij swoją ścieżkę leczenia!