Wlew dożylny z Cerebrolizyny – cena, koszt, wskazania, opinie

wlew-dozylny-z-cortexinu

Spis treści:

  1. Wlew dożylny z cerebrolizyny dla pacjentów po ostrym udarze. Cerebrolizyna w chorobach neurologicznych
  2. Czym jest cerebrolizyna?
        2.1 Cerebrolysin a Cortenix
  3. Mechanizm działania cerebrolizyny
  4. Wskazania do stosowania cerebrolizyny
        4.1 Cerebrolizyna a ostry udar niedokriwenny mózgu
  5. Przeciwwskazania do stosowaia cerebrolizyny
  6. Jak dawkować cerebrolizynę w formie infuzji?
  7. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania wlewu dożylnego z cerebrolizyny
  8. Interakcje roztworu z cerebrolizyny z innymi lekami

Wlew dożylny z cerebrolizyny dla pacjentów po ostrym udarze. Cerebrolizyna w chorobach neurologicznych

Wlewy dożylne z cerebrolizyny są stosowane między innymi w przypadku demencji starczej typu alzheimerowskiego i demencji pochodzenia naczyniowego. Wskazaniem do ich zastosowania są także zaburzenia powstałe na skutek doświadczonego przez pacjenta udaru mózgu czy urazu czaszkowo-mózgowego. Szerokie zastosowanie tego leku ma oczywiście bezpośredni związek z jego cennymi właściwościami. Cerebrolizyna wpływa na plastyczność neuronów i synaps oraz ułatwia proces uczenia. Mechanizm jej działania oraz wpływ na ludzki organizm jest jednak znacznie bardziej skomplikowany i tym samym istotny w kontekście możliwości jej wykorzystania.

Czym jest cerebrolizyna?

Cerebrolizyna to mieszanina odpowiednio skomponowanych peptydów, pozyskiwana z białek strukturalnych mózgu świni. Jest lekiem wykorzystywanym od kilkudziesięciu lat, zazwyczaj wśród pacjentów po urazach czaszkowo-mózgowych. Badania pokazują jednak, że cerebrolizyna może działać neuroprotekcyjnie oraz neuroregeneracyjnie, co zdecydowanie zwiększa zakres jej zastosowania. Wykazuje ona przy tym właściwości podobne do endogennych NTF, a dzięki niewielkiej masie cząsteczkowej może przechodzić przez BBB. Jednocześnie odpowiada za uszczelnienie BBB i bariery krew-płyn mózgowo-rdzeniowy, zapobiegając w ten sposób przesiękowi płynu mózgowo-rdzeniowego i redukując obrzęk mózgu.

Warto wiedzieć: w doświadczalnym modelu choroby Alzheimera cerebrolizyna zwiększała liczbę cząsteczek transportujących glukozę przez barierę krew–mózg.

Cerebrolysin a Cortexin

Opisywana mieszanina peptydów jest niejako alternatywą dla popularnego Cortexinu. Zarówno jeden, jak i drugi lek, bazuje na mieszance neurotroficznych peptydów pochodzenia zwierzęcego. Elementem je różniącym jest przede wszystkim profil peptydów, które są w nich zawarte. Cortexin, podobnie do cerebrolizyny, wspiera pracę układu nerwowego. Bywa też wykorzystywany w procesie terapii pacjentów po udarach mózgu. Do innych właściwości tego środka należy też między innymi wspomaganie leczenia osób po niedotlenieniu mózgu, nasilanie ekspresji genów czynników neurotroficznych czy wspomaganie regeneracji uszkodzeń neuronów.

Mechanizm działania cerebrolizyny 

Cerebrolizyna wykazuje zdolność do modulacji aktywności kinaz proteinowych, in vitro zmniejsza o około 60% aktywność naturalnych enzymów komórkowych, które biorą udział w apoptozie komórek. W ten sposób redukuje rozmiary uszkodzenia tkanek mózgu w przebiegu urazów, a także ostrych i przewlekłych chorób o różnej specyfice. Obniża przy tym stężenie IL-1b w hodowlach komórek mikrogleju stymulowanych lipopolisacharydem (LPS). Oznacza to, że hamuje ona reakcję zapalną. Pełni przy tym szereg istotnych funkcji w organizmie człowieka, związanych przede wszystkim z funkcjonowaniem układu nerwowego. Cerebrolizyna zmniejsza obrzęki, pobudza procesy ochronne i naprawcze oraz różnicowanie komórek. Są to natomiast tylko wybrane właściwości, które wykazuje.

Funkcje cerebrolizyny:

  • przechodzi przez BBB,
  • uszczelnia BBB i barierę krew-płyn mózgowo-rdzeniowy,
  • przeciwdziała przesiękowi płynu mózgowo-rdzeniowego,
  • moduluje aktywność kinaz proteinowych,
  • zmniejsza aktywność naturalnych enzymów komórkowych,
  • obniża stężenie IL-1b w hodowlach komórek mikrogleju stymulowanych lipopolisacharydem (LPS),
  • ogranicza syntezę wolnych rodników,
  • zmniejsza powstawanie plak amyloidowych,
  • blokuje powstawanie włókien neurofibrylarnych wewnątrz komórek,
  • blokuje aktywność genów stymulujących apoptozę,
  • stymuluje neuroplastyczność i neurogenezę w miejscu uszkodzenia.

Właściwości cerebrolizyny:

  • ogranicza rozmiary uszkodzenia tkanek mózgu w przebiegu ostrych i przewlekłych chorób o różnej etiologii oraz urazów,
  • hamuje reakcje zapalne,
  • pobudza procesy naprawcze,
  • wykazuje działanie ochronne,
  • hamuje powstawanie obrzęku mózgu,
  • stabilizuje mikrokrążenie,
  • normalizuje czynność uszkodzonych komórek nerwowych,
  • wspomaga czynność komórek nerwowych.

Wskazania do stosowania cerebrolizyny

Cerebrolizyna jest stosowana w terapii zespołów organicznych, a w tym w procesie leczenia łagodnych zespołów otępiennych. W obszarze neurologii wykorzystuje się ją w szczególności wśród pacjentów po udarze mózgu czy urazach i wstrząśnieniach mózgu, z demencją naczyniową oraz z chorobą Alzheimera. Wskazaniem do jej wykorzystania, w postaci roztworów przeznaczonych do infuzji, jest też między innymi krwawienie śródmózgowe i przymózgowe, krwotok podpajęczynówkowy, choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, stwardnienie rozsiane oraz tzw. mgła mózgowa, pojawiająca się jako konsekwencja postcovidowa.

 Zastosowanie cerebrolizyny:

  • urazy czaszkowo-mózgowe
  • zespoły otępienne o różnej etiologii, a w tym m.in.:
  • choroba Alzheimera,
  • otępienie naczyniopochodne i mieszane,
  • otępienie z ciałami Lewy’ego,
  • otępienie czołowo-skroniowe;
  • udar niedokrwienny mózgu;
  • krwawienie śródmózgowe i przymózgowe;
  • krwotok podpajęczynówkowy;
  • choroba Parkinsona;
  • choroba Huntingtona;
  • stwardnienie rozsiane;
  • tzw. mgła mózgowa.

Cerebrolizyna a ostry udar niedokrwienny mózgu

Badania pokazują, że podawanie cerebrolizyny niedługo po doświadczonym przez pacjenta udarze może przyspieszyć jego powrót do sprawności w trakcie leczenia. Choć stosowanie tego leku okazało się potencjalnie korzystne również w dalszych etapach rehabilitacji pourazowej. Należy mieć jednak na uwadze, że wdrożenie wlewu dożylnego z cerebrolizyny do procesu terapeutycznego odbywanego przez pacjentów po udarze każdorazowo powinno być dokładnie omówione ze specjalistą, na przykład w ramach konsultacji neurologicznej. Podczas wywiadu i ewentualnych badań dodatkowych lekarz będzie w stanie uznać, czy istnieje szansa na dalszą poprawę kliniczną stanu pacjenta dzięki wykorzystaniu cerebrolizyny, czy podawanie leku jest w danym przypadku zupełnie niepotrzebne i należy poszukać innych kierunków leczenia.

Przeciwwskazania do stosowania cerebrolizyny

  • Padaczka
  • Ciężka niewydolność nerek
  • Nadwrażliwość na cerebrolizynę lub inny składnik leku

Jak dawkować cerebrolizynę w formie infuzji?

Wykonywanie dożylnych wlewów cerebrolizyny w stosownym rozcieńczeniu polega zazwyczaj na podaniu pacjentowi jednorazowo od 10 do 50 ml gotowego roztworu przez 10–20 dni. Wśród pacjentów z chorobami organicznymi mózgu, zwyrodnieniami bądź chorobami o podłożu metabolicznym najczęściej stosuje się dawkę 5–30 ml/d. Taka terapia, która polega na powolnych wlewach dożylnych, może być powtarzana. Warto mieć jednak na uwadze, że po początkowym cyklu leczenia dawka może być podawana 2 lub 3 razy w tygodniu. Niemniej dawkowanie cerebrolizyny oraz długość trwania leczenia jest każdorazowo indywidualnie dopasowywana przez specjalistę do rzeczywistych potrzeb danego pacjenta.

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania wlewu dożylnego z cerebrolizyny

Terapia wlewami dożylnymi z cerebrolizyny jest bezpieczna, natomiast tylko wtedy, kiedy jej przeprowadzanie można uznać za zasadne, a nad jej przebiegiem czuwa odpowiedni specjalista. Należy pamiętać o tym, że cerebrolizyna, podobnie jak każdy inny lek, może powodować określone reakcje niepożądane. W przypadku zbyt szybkiego podania kroplówki pacjent może doświadczyć nagłego uczucia gorąca, pocenia się oraz zawrotów głowy. Możliwe jest również kołatanie serca oraz zaburzenia rytmu serca – choć objawy te należą do rzadkich. Równie nieczęsto występuje brak apetytu, pobudzenie oraz świąd.

Warto wiedzieć: w ViTMeUp taka terapia odbywa się pod kontrolą lekarza i, co istotne, po uprzednim spełnieniu przez pacjenta warunków przystąpienia do planowanej kuracji – zwanych kryteriami kwalifikacyjnymi.

Wybrane skutki uboczne podania cerebrolizyny:

  • uczucie gorąca,
  • pocenie się,
  • zawroty głowy,
  • drgawki,
  • miejscowe reakcje zapalne,
  • ból głowy,
  • ból lędźwiowo-krzyżowy,
  • gorączka,
  • duszność,
  • niestrawność,
  • biegunka,
  • zaparcia,
  • wymioty,
  • uczucie zmęczenia,
  • drżenia,
  • depresja,
  • apatia,
  • senność,
  • objawy grypopodobne.

Interakcje roztworu z cerebrolizyny z innymi lekami

Zaleca się, by zachować szczególną ostrożność podczas stosowania cerebrolizyny w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi i inhibitorami MAO: cerebrolizyna może nasilać ich działanie, prowadząc do niepożądanych reakcji organizmu. W takich przypadkach pacjent powinien zmniejszyć dawki środków wchodzących w interakcję z opisywanym lekiem.

Źródła:

[Effect of cerebrolysin on remyelination processes in multiple sclerosis patients in stage of relapse regression] | PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28139626/

Cerebrolizyna (opis profesjonalny) | Medycyna Praktyczna https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=3646

Cerebrolysin for vascular dementi | Cochrane Library https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD008900.pub3/full

Zaplanuj swoją wizytę z VitMeUp

Kontakt

Skontaktuj się z nami mailowo lub telefonicznie

Wizyta

Umów wizytę do swojego domu lub odwiedź jedną z kilku naszych placówek

Zdrowie

Spotkaj się z naszym wykwalifikowanym personelem medycznym i rozpocznij swoją ścieżkę leczenia!